Andrey Bitov

Andrey Bitov (27 Mayıs 1937), Leningrad/Petersburg’da doğdu. Bitov’un çocukluğu 1940’lı yıllardaki Nazi işgali döneminde geçti, savaş nedeniyle aile Urallara, daha sonra Taşkent’e taşındı, böylece Bitov çocukluğunda Kafkaslarla tanıştı. 1957 yılında Leningrad Dağ Enstitüsü’nün Jeoloji Fakültesi’ne girdi. Yazmaya öğrencilik yıllarında başladı. İlk öyküleri Genç Leningrad dergisinde 1960 yılında yayınlandı. Bu hikayeler daha sonra “Büyük Balon” (1963) adlı kitapta yer aldı. 1965 yılında SSCB Yazarlar Birliği’nin bir üyesi oldu.

1967 yılında Moskova’da ilk kitabı “Daça Semti” adıyla çıktı, onu “Aptekarski Adaları” (1968), “Ermenistan Dersleri” (1969), “Yaşam Tecrübesi” (1972), “İnsanın Günleri” (1976), “Yedi Yolculuk” (1976) izledi. Samizdatta dolaşan ve Sovyetlerde yayımlanamayan “Puşkin Evi’”nin ABD’de yayımlanmasından ve 1979 yılında “Metropol” adlı sansürsüz derginin kuruluşunda yer almasından sonra, Gorbaçov’un dönemine kadar yayın yapamadı. Perestroykadan sonra, 1986 yılında “Gürcü Albümü”, “Peyzajdaki İnsan” ve “Romandan Makaleler”; 1987 yılında “Uçan Keşişler”; “Ağaç” ve “Yağmurdan Sonraki Perşembe” (1997) adlı kitapta şiirleri; son romanı “Simetri Öğretmeni” 2008 yılında yayımlanmıştır.

• Puşkin Evi

Bitov, “Puşkin Evi” adlı romanıyla, 1989 yılında Almanya’da Puşkin Ödülü’nü, 1990 yılında Fransa’da En İyi Yabancı Eser Ödülü’nü aldı. 1990 yılında Rusya’da Andrey Belıy Ödülü’nü ve Rus Devleti Roman Ödülü’nü 1992 yılında “Uçan Keşişler” romanıyla ve 1997 yılında “Kateşistler” romanıyla aldı. “Kateşistler” aynı yıl Severnaya Palmira (Kuzey Palmiyesi) ödülüne layık görüldü. 1999 yılında Tsarskoselskoye Sanat Ödülü’nün ve Movses Horenatsi Madalyası’nın, 2015 yılında Platonov Ödülü’nün sahibi oldu.