Koleksiyoncular

Roger Seagraves, politikayla ilgili olmamasına şaşırdığı tuhaf bir toplantıdan çıktıktan sonra ABD Kongre Binası’ndan ayrıldı. O akşam, önemli bir karar ertesinde, mütevazı banliyö evinin oturma odasında yalnız başına oturdu. Birisini öldürmesi gerekiyordu ve o birisi çok önemli bir hedefti. Sea-Seagraves,bunu, göz korkutucu bir teklif olarak değil, değerli bir mücadele olarak görüyordu.
Seagraves, ertesi sabah, arabası ile Virginia’nın kuzeyindeki işyerine gitti. Koridor boyunca dizilmiş diğer çalışma alanları gibi küçük ve dağınık yerdeki masasında otururken görevinin önemli parçalarını zihninde bir araya getirdi. Seagraves, en sonunda, üçüncü şahıslara güvenmeyerek işi kendi yapması gerektiğine karar verdi. Daha önce de birilerini öldürmüştü, hatta defalarca; tek fark, bu sefer bu işi devlet için yapmayacak olmasıydı. Bu seferki sadece kendisi içindi.
Sonraki iki günü, günlük işiyle birlikte verimli bir şekilde yürüttüğü dikkatli ve kararlı bir hazırlıkla geçirdi. Görevinin üç zorunluluğu, yaptığı her şeyin içinde de mevcuttu: (1) Her şeyi basit tut; (2) her acil durum için hazırlıklı ol; ve (3) genellikle olduğu gibi plan ne kadar ters gitse de paniğe kapılma. Ancak, dördüncü bir kural olsaydı şu olurdu: Konu hayatta kalmak gibi önemli şeylere geldiğinde çoğu insanın budala olduğu gerçeğini sonuna kadar kullan. Kendisi bu kusurdan hiç mustarip olmamıştı.
Roger Seagraves kırk iki yaşındaydı, bekârdı ve çocuğu yoktu. Bir eş ve veletler sıra dışı hayatını elbette karıştırırdı. Federallerle birlikte çalıştığı bir önceki mesleğinde sahte kimliklerle dünyayı dolaşmıştı. Neyse ki, bilgisayar çağında kimlik değiştirmek, hayret verici derecede kolaydı. Dell’e birkaç tıklama sonucunda Hindistan’daki bir sunucu vızıldar ve birisinin lüks lazer yazıcısından bütün yasal aksesuarları ve bütün saygınlığıyla yeni bir sen çıkıverirdi.
Seagraves aslında ihtiyacı olan her şeyi, dikkatlice korunan bir şifre ile bir İnternet sitesinden satın alabilirdi. Burası, suçlular için Macy’s Hipermarketi gibiydi ve bazen suçlu müşterileri tarafından “Şer Market” olarak adlandırılıyordu. Oradan birinci sınıf kimlik setleri ve çalıntı kredi kartı numaralarından kiralık katillere veya cinayeti kendiniz işlemek istiyorsanız temiz silahlara kadar her şey satın alınabiliyordu. Seagraves ihtiyaçlarını, müşterilerinin %99 onayını almış olan ve geri ödeme garantisi veren bir aracıdan satın alıyordu. Katiller de kaliteye önem verirdi.