Yokluk

Berberler Kalın kerestelerden çatılıp dikilmiş bir tahta perdenin önünde iki berber, iki de müşteri. Güneş tüm şiddetiyle zemine vurmuş, tozu toprağı ışıldatıp yansıyor. Keresteleri kararmış tahta perde dayaklarla desteklenmiş, hemen üstünden bir caminin kemerleri seçilebiliyor. Berberler siyah çantalarını tahta perdeye çakılı çivilere asmışlar. Çantaların birer tutağı çiviye asılmış, ağızları açık. Fotoğrafın solundaki berberin önünde kirli suratlı, koca kafalı, gür saçlı ve kılıksız bir genç adam oturuyor. Berber sıkıntı içinde: Güneşin verdiği bezginlik bir yandan, delikanlının yapış yapış saçlarını kesmekten duyduğu sıkıntı öbür yandan, suratını ekşitmiş. Berberin yaşı da epey ilerlemiş, ensesine yıktığı fesin altından ustura tıraşlı başı pırıl pırıl ortaya çıkmış. Açık renkli yeleğinin üstündeki yuvarlak desenler ona ilginç, hatta gülünesi bir hava veriyor. Ola ki, bu berber sünnetlere de gidiyordu. Saçını kestiği delikanlının yanında duran gaz tenekesinin üstüne gazete serilmiş, gazetenin üstünde küçük bir kalaylı leğen var, yarısına kadar su dolu. Biraz önde bir başka tenekeyle bir de su güğümü duruyor. Perspektifin gerisindeki ikinci berber, arkası dönük olduğu için yaşı tam olarak kestirilemeyen bir adamın sakalını alıyor. O daha titiz, beline peştemal kuşanmış. Meslektaşının yaşında gibi, ama daha dinç bir hali var. Müşterinin yanındaki kederli boş iskemleyse, Van Gogh’un tablosundan çıkagelip fotoğrafa yerleşmiş.