- A-Z
- KONU DİZİNİ
- Cogito
- Çizgi Roman
- Delta
- Doğan Kardeş
- Ansiklopedi
- Bilim
- Çocuk Çizgi Roman
- Deneme
- Destan
- Dünya Klasikleri
- Efsane
- Eğitim
- Etkinlik
- Gençlik
- Gezi
- Hikâye-Öykü
- İlkgençlik
- Klasik Dünya Masalları
- Masal
- Mitoloji
- Modern Dünya Klasikleri
- Okul Çağı
- Okul Öncesi
- Oyun
- Resimli Öykü
- Resimli Roman
- Resimli ve Sesli
- Roman
- Romandan Seçmeler
- Röportaj
- Seçme Denemeler
- Seçme Öyküler
- Seçme Parçalar
- Seçme Röportajlar
- Seçme Şiirler
- Seçme Yazılar
- Şiir
- Edebiyat
- Anı
- Anlatı
- Biyografi
- Deneme
- Derleme
- Eleştiri
- Gezi
- Günce
- İnceleme
- Libretto
- Mektup
- Mitoloji
- Modern Klasikler
- Otobiyografi
- Oyun
- Öykü
- Polisiye-Gerilim
- Roman
- Senaryo
- Söyleşi
- Yaşantı
- Yazılar
- Genel Kültür
- Halk Edebiyatı
- Masal
- Kâzım Taşkent Klasik Yapıtlar
- Koleksiyon Kitapları
- Lezzet Kitapları
- Özel Dizi
- Sanat
- Kare Sanat
- Sergi Kitapları
- Şiir
- Türk Şiir
- Tarih
- XXI. Yüzyıl Kitapları
- Sosyoloji - Sağlık
- TEKRAR BASIMLAR
- YENİ ÇIKANLAR
- ÇOK SATANLAR
Valizdeki Mektup
-
Kategori:
Edebiyat -
Yazar:
Menekşe Toprak -
ISBN:
978-975-08-1207-1 -
Sayfa Sayısı:
108 -
Ölçü:
13.5 x 21 cm -
YKY'de İlk Baskı Tarihi:
Mart 2007 -
Tekrar Baskı Sayısı / Tarihi:
2. Baskı / Şubat 2012
Kitap Akrabalıkları
Valizdeki Mektup, Menekşe Toprak'ın ilk kitabı. Birbirinden bağımsız dokuz öykü, kendi anlatı dünyasını kurabilmiş bir yazarı müjdeliyor. Yalnızlık, cinsellik, aşk, kimlik gibi en temel sorunlar çevresinde dönen öyküler, hem samimi hem ustalıklı, hem yalın hem zengin. "İki ağır valiz ve askıları omuzlarımı kemiren sırt çantasıyla yavaş yavaş çıkıyorum merdivenleri. Yirmi iki basamağı geride bırakıyorum. İkinci kata ayak basıp dinlenmek için valizleri yere koyduğumda, eski alışkanlıkla yine merdiven saydağımı fark ediyorum."
“Eve Dönüş”ten… Kapıdan içeri girip merdiven sahanlığına basıyorum. Soluk turuncu muşambanın altındaki tahtalar gıcırdıyor. Eskiden de böyleydi. Ama sanki gıcırtılar daha da çoğalmış. Koyu kahverengi yüzyıllık ahşap tırabzanlar ise dokunula dokunula yer yer siyaha dönüşmüş. On yıllardır tamirat yüzü görmemiş kapı girişi, eski bej metal posta kutuları sıvaları dökülmüş ayva sarısı duvarlar… İki ağır valiz ve askıları omuzlarımı kemiren sırt çantasıyla yavaş yavaş çıkıyorum merdivenleri. Yirmi iki basamağı geride bırakıyorum. İkinci kata ayak basıp dinlenmek için valizleri yere koyduğumda, eski alışkanlıkla yine merdiven saydığımı fark ediyorum. Kattan ara sahanlığa dik çıkan bölüm on, üst kata kıvrılan ise on iki basamak. Ağrıdan kasılmış parmaklarımı ovuştururken bir televizyon sesi çalınıyor kulağıma; sürekli kanal değiştiriliyormuş gibi iç içe geçen, yükselip inen sesler. Kapıdaki sese bakılırsa, şu gazeteci kadın hâlâ burada oturuyor.