Sıradan Bir Ölümlü

Sıradan Bir Ölümlü

O ülkenin başkentinde beni büyüleyen, yapılarının düzeni, parklarının derinliği, hoş iklimi ve sakinlerinin kibarlığıydı. Kente yüzyılların kültür ve uygarlığının sindiği seziliyordu. Sonradan daha modern bir siyasal düzeni benimsemiş çok eski krallıkları dolaşırken insanın böyle bir izlenime kapılması sık rastlanan bir durum. Orada on gün kadar kalmak niyetindeydim. Bu süre, kenti gezmek, sahip olduğu anıtların kısa bir dökümünü çıkarmak, halkını ve yaşam koşullarını genel çizgileriyle belirlemek için bana fazlasıyla yeterli olacaktı. Uygun bir otel önermişlerdi ve kendime en deneyimlilerinden bir rehber seçmek bir saatimi bile almadı. 
Geldiğim gün yaptığımız plana göre, sabah saat sekizde gelip beni alıyor, bütün gün gezdiriyordu ve ben otele ancak hava karardığında, bitkin bir halde dönüyordum. Parkları gezmekle işe başladık. Farklı tasarımlarla düzenlenmiş, bitki bakımından zengin, zevkle ve beceriyle bakılan çok sayıda park vardı ve bunlar yüzlerce hektar alan kaplıyor, bazıları ucu bucağı yokmuş izlenimi uyandırıyordu. Üçüncü günü halkın oturduğu semtleri gezmeye ayırdık. Dördüncü gün, sabahtan akşama kadar o pazar senin bu pazar benim dolaşıp durduk – kentte yirmi kadar pazar vardı. Bu fırsattan biraz alışveriş yapmak için yararlandım ve özellikle, sahibine şans getirdiği söylenen birçok heykelcik satın aldım. Beşinci günü merkezdeki büyük kahvelerde tembellik ederek, rehberimin o yörenin haftalık yayınlarından bana okuduğu bazı yazıları dinlemekle geçirdim.