Şiir, Bugün

Sunu

Şiir, Bugün’ndeki yazılar (1987 tarihli biri dışında) 1994-2000 yılları arasında yazıldı. ‘İçindekiler’e bakıldığında, bunların yirminci yüzyılın son beş yılını kapsayan bir yazılar toplamı olmaktan öte, daha ilk yazıdan son konuşmaya kadar her fırsatta kendiliğinden oluşan bir bağlam içinde oldukları görülecektir. Yirmi birinci yüzyıla girerken, yiten, değişikliğe uğrayan değerler karmaşası içinde, şiirin yerini, (varsa) ağırlığını araştırma çabası. Giderek medyatikleşen, ekranların, web sitelerinin sokaklarına düşürülen şiirin ardından yakılan bir ağıt, belki de bir çığlık. Böyle olunca, onlara Şiir, Bugün’den daha bağırgan, daha yırtıcı bir başlık gerekirdi; ama bir yandan başlık bulmadaki beceri noksanlığım, öte yandan soğukkanlılığı elden bırakmama kararlılığım buna engel oldu. Ağıt yakmak, çığlık atmak yerine, varsa, bir yitiriş üzerinde oturup düşünmek her zaman daha doğru görünmüştür bana. Bir de, ta içimde, şiirde yiten, yitecek olan bir şey olmadığına değgin bir umudu her dem taze tutmuşumdur. Bu umut olmasaydı, defteri çoktan kapatıp başka şeylerle uğraşmamız gerekirdi, diye düşünüyorum. 21 Nisan 1999’da, Dünya Şiir Günü’nün İzmir’de kutlanışında yaptığım bir konuşmada, hiç de hoş olmayan bir atasözümüzü değiştirip “Söz gümüşse, şiir altındır” demiştim. Belki bu başlık daha uygun düşerdi bu umuda, ama o kadar da umutlu olmadığımı kendi kendime itiraf ediyorum şimdi. Ve şapkamızı önümüze koyup yirmi birinci yüzyılda yazılan, yazılacak olan ‘şiir’ adına yaraşır metinlerin neler olabileceği üzerinde düşünelim, diyorum.

Mehmet H. Doğan 
Mayıs 2000, İzmir