- A-Z
- KONU DİZİNİ
- Cogito
- Çizgi Roman
- Delta
- Doğan Kardeş
- Ansiklopedi
- Bilim
- Çocuk Çizgi Roman
- Deneme
- Destan
- Dünya Klasikleri
- Efsane
- Eğitim
- Etkinlik
- Gençlik
- Gezi
- Hikâye-Öykü
- İlkgençlik
- Klasik Dünya Masalları
- Masal
- Mitoloji
- Modern Dünya Klasikleri
- Okul Çağı
- Okul Öncesi
- Oyun
- Resimli Öykü
- Resimli Roman
- Resimli ve Sesli
- Roman
- Romandan Seçmeler
- Röportaj
- Seçme Denemeler
- Seçme Öyküler
- Seçme Parçalar
- Seçme Röportajlar
- Seçme Şiirler
- Seçme Yazılar
- Şiir
- Edebiyat
- Anı
- Anlatı
- Biyografi
- Deneme
- Derleme
- Eleştiri
- Gezi
- Günce
- İnceleme
- Libretto
- Mektup
- Mitoloji
- Modern Klasikler
- Otobiyografi
- Oyun
- Öykü
- Polisiye-Gerilim
- Roman
- Senaryo
- Söyleşi
- Yaşantı
- Yazılar
- Genel Kültür
- Halk Edebiyatı
- Masal
- Kâzım Taşkent Klasik Yapıtlar
- Koleksiyon Kitapları
- Lezzet Kitapları
- Özel Dizi
- Sanat
- Kare Sanat
- Sergi Kitapları
- Şiir
- Türk Şiir
- Tarih
- XXI. Yüzyıl Kitapları
- Sosyoloji - Sağlık
- TEKRAR BASIMLAR
- YENİ ÇIKANLAR
- ÇOK SATANLAR
Şair Sözü
-
Kategori:
Edebiyat / İnceleme -
Yazar:
Mehmet Can Doğan -
ISBN:
975-08-1144-5 -
Sayfa Sayısı:
379 -
Ölçü:
13.5 x 21 cm -
YKY'de İlk Baskı Tarihi:
Ocak 2006
Türk şiirinin ucunu bucağını göstermeyi amaçlayan Mehmet Can Doğan, ele aldığı şairleri kendi dünyaları ve iklimleri içinde inceleyerek sonuçlar çıkarıyor… Gürültülü meydanlardan "sessiz arka bahçeler"e kaçan, dağlardan kaldırımlara inen, derelerden denizlere akan ya da gökten yere ağan bir dizi şiirin izini sürüyor. Abdülhak Hâmid, Cenap Şahabettin, Mehmet Âkif Ersoy, Ahmet Hamdi Tanpınar, Ahmet Kutsi Tecer, Ahmet Muhip Dıranas, Edip Cansever, Turgut Uyar, Ahmet Oktay, Ülkü Tamer, Gülten Akın, Güven Turan, Cahit Zarifoğlu, Erdem Bayazıt, Metin Altıok, Mehmet Taner, İlhami Çiçek, Haydar Ergülen, Orhan Alkaya, Engin Turgut, Ömer Erdem, Yücel Kayıran, İlhan Şevket Aykut üstüne yazılardan oluşan Şair Sözü şiir okur-yazarının gözünden kaçmayacak bir kitap.
Cumhuriyet Döneminde Heceyi Kullanan Bağlantısız Şairler Yazının başlığındaki “heceyi kullanma” pratiği ile “bağlantı sız olma” durumundan kaynaklanacağını düşündüğüm bazı soruları cevaplamak gerekli. Cumhuriyet dönemi şiirinde hece ölçüsü ile yazmak, herkesin bildiği gibi, biçimsel tercihten öte bir anlam da taşır. Bu, ideolojinin öne çıkardığı bir kimlik talebinin şiirdeki yansımasıdır; ama bu talep, Türkçülük ve şiirin milliliği düşünceleriyle 1910’lu yıllarda başlamış ve amacına da ulaşmıştır. Zaten “Cumhuriyet döneminde heceyi kullanan bağlantısız şairler saptaması” ya da belirlemesi, bir süreci ifade eder. Hece-aruz tartışmalarında denildiği gibi, “dava”yı hece ölçüsü ve bu ölçü ile yazanlar kazanmıştır. Onların “dava” diye adlandırdıkları durum, ideolojinin ta kendisidir.