Öfke

Morfin Etkisinde

Sovyetler Birliği ve Çinli komünistler tarafından silahlandırılmış, iyi eğitimli Kuzey Kore birliklerinin 25 Haziran 1950’de 38. enlem üzerinden Güney Kore’ye girmesiyle Kore Savaşı adıyla anılan büyük felaket başladıktan yaklaşık iki buçuk ay sonra Newark şehir merkezindeki küçük bir üniversiteye, on yedinci yüzyılda Newark’ı kuran kişinin adını almış olan Robert Treat Üniversitesi’ne kaydımı yaptırdım. Ailenin yükseköğrenim görmek isteyen ilk üyesiydim. Kuzenlerimden hiçbiri liseden ileri gidememiş, ne babam ne de üç erkek kardeşi ilkokulu bitirebilmişti. “On yaşımdan beri” derdi babam “para kazanmak için çalışıyorum.” Beyzbol sezonu dışında ve üyesi olduğum münazara takımıyla okulumuzu temsilen müsabakalara katılmak zorunda olduğum öğleden sonraları haricinde, yani neredeyse bütün lise hayatım boyunca siparişlerini bisikletle dağıttığım mahalle kasabının sahibiydi babam. Ocak ayındaki lise mezuniyetimden eylül ayında üniversite başlayana kadar haftada altmış saat çalıştığım dükkândan ayrıldığım günden itibaren, yani neredeyse Robert Treat’te derslere girmeye başladığım andan itibaren, babamı öleceğime dair bir korkudur aldı. Amerikan silahlı kuvvetlerinin eğitimsiz ve yeterince silahlandırılmamış Güney Kore ordusuna saldırılarda destek olmak için Birleşmiş Milletler himayesinde katıldığı savaş yol açmıştı belki bu korkuya; belki de bölüklerimizin komünist ateş gücü karşısında vermeyi sürdürdüğü ağır kayıplar ve bu çatışma İkinci Dünya Savaşı kadar uzun sürerse benim de İkinci Dünya Savaşı’nda şehit olan kuzenlerim Abe ve Dave gibi Kore muharebe meydanında çarpışıp can vermek üzere savaşa gönderileceğim endişesi. Belki de bu korkusunun kökeninde maddi kaygılar vardı: önceki yıl, ailemizin koşer kasabından sadece birkaç blok ötede mahallenin ilk süpermarketi açıldığından beri hasılatımız istikrarla azalmaya başlamıştı; bunun nedeni kısmen, süpermarketteki et ve tavuk ürünleri reyonunun babamdan daha ucuza satış yapması kısmen de savaş sonrasında evini koşer kurallara riayet ederek çekip çevirme kaygısıyla et ve tavuk ihtiyacını sadece New Jersey Koşer Kasaplar Federasyonu üyesi bir kasabın haham onaylı dükkânından karşılayan ailelerin sayısındaki düşüştü. Belki de öleceğime dair korkusu, kendi ölüm korkusundan kaynaklanıyordu, çünkü elli yaşına kadar çok sağlıklı bir yaşam sürmüş olan bu güçlü, küçük adam elli yaşından sonra geçmek bilmeyen, ağır öksürük krizleri geçirmeye başlamış, ama annemin yazıklanmalarına rağmen, bütün gün dudağının kenarında tuttuğu sigarayı tüttürmekten de vazgeçmemişti. Evvelki mülayim ebeveyn tavırlarındaki ani değişimi tetikleyen neden veya nedenler demeti ne olursa olsun, bu korkusu, boyuna nerede olduğumu sorgulama şeklinde tezahür etti. Neredeydin? Neden evde değildin? Dışarı çıktığında nereye gittiğini nereden bileyim? Önünde parlak bir gelecek uzanan bir çocuksun – öldürülme ihtimalin olan yerlere gitmediğini nereden bileyim?