Gösterme Parmağı

Ova Çocuk

Danimarkalı çocuklara ne mutlu
Ovaları severler kentlerden çok
Bir elleri süt
Bir elleri peynir.

Oynarlar, denizlerle oynarlar gülerek
Adalardan adalara
Bir elleri süt
Bir elleri peynir.

Kuzey yıldızı
Yakınlarından geçer onların
Bir elleri süt
Bir elleri peynir.

Oynarlar, koyunlarla ineklerle oynarlar gülerek
Yemyeşil düzlüklerden yemyeşil düzlüklere
Bir elleri süt
Bir elleri peynir.

Danimarkalı çocukların
Hepsi çağırır bizi
Bir elleri süt
Bir elleri peynir.


Uzak Çocuklar

Endonezyamız, bura adalarının en büyüğü,
Sanki bir abla
Seslenir Cava’ya, Borneo’ya, Sumatra’ya
Sanki kardeşlerim der.

Güneş doğar doğmaz sallanır azıcık
Sanki yıkanır sıcak denizde
Battı mı güneş
Sanki dinlerken uyur aslan seslerini, ormanlardan.

Mavi kuşlar kırmızı pirinç tarlalarını süsler de
Yeryüzüyle gökyüzü
Sanki birbirine karışır:
Öper de yavru yelkenleri ana yelkenler.

Biz Endonezya çocukları
Bütün ağaçları severken
Kimse görmez bizi ta uzaklarda
Sanki uyumuşuz.


Güzel Litvanya Türküsü

Baltık Denizi’ne indirilirken Litvanya’da gemiler
Bayram eder kocaman kuşlar hep
Sesleri ulaşır ta okullara.

Litvanya’da çocuklar uçak yapar, tren yapar,
                    altı yaşlarında,
Yaptıkları uçaklara, trenlere biner binmez
Uyurlar birazcık.

Başkent Vilnius’ta öyle çalışkandır ki öğrenciler
              görürsünüz:
Yollara yaza yaza çözerler
En güç aritmetik sorularını.

Litvanyalı anneler çocuklarını deniz gibi severlerken
Litvanyalı çocuklar sever annelerini
Denizler gibi.



Bir Uçurtmadır Brezilyam

Yarısını kaplarmış yurdumuz
Güney Amerika’nın
Atlas Okyanusu, Şili, Ekvador’dan başka
Komşumuzmuş
Bütün öteki ülkeler.

Öğretmenimle annem
Anlatırlarken gülerler hep.

Masala benzer anlattıkları
O Amazon Irmağı var ya
Kolları gümüş gibi güzel
Oymuş sallayan beni
Doğduğum beşikte, köpürmeyerek köpürmeyerek.

Öğretmenimle annem
Anlatırlarken gülerler hep.

Hele hele o yeryüzü gibi büyük ovalardan
O alize yelleri eser ya
Benim boyumu da geçer dedemin boyunu da yemyeşil
Tayların boyunu da geçermiş kısrakların boyunu da yemyeşil.

Öğretmenimle annem
Anlatırlarken niye gülerler hep?



Hollanda Kavakları

Atlas Denizi kıyısında değirmenlerin hemen yanında üç
                            kavak vardı
Biri uzun biri ortanca biri küçük
Belliydi yeşillerinden
Üç kardeştiler.

İlki en yukardaki yellerde ikincisi yüksekçe yellerde
Ufağı en aşağıdaki yellerde yaprak yaprak,
Sallanmalarından belliydi
Üç kardeştiler.

Roterdam’dan uzak denizlere giden gemiler döndü mü
Demir aldı mı başka kıyılara gemiler
Özlemle bakmalarından belliydi
Üç kardeştiler.

Üç Hollanda çocuğu, üç kavak
Bir avuç topraklarını öylesine severlerdi ki
Belliydi ayrılmamalarından
Üç kardeştiler.



Eyre Çocuk

Doğudaki sıra dağlarımız
Üç bin metre mi
Avustralya Alpleri mi bunlar?

Peki bu doruklardan
Neden kocaman yeller çıkmıyor da
Kara kömür çıkıyor babacığım?

Yoksa yeryüzünün en büyük adası olan yurdumuzun
Kuzey güney doğrultusuna uzanmış
Dev çukur buna mı üzülmüştür baba?

Çöller koşarken, kangrular el çırparken
Bundan mı uyumuş kalmış bir kocaman çamurda
Eyre Gölü babacığım?



Çocuğun Okul Yurdu

Karpatlar’la
Sudet Dağları
Bir okula benzer
Hemen buradan
Ta Baltık Denizi’ne dek
Uzanır yurt okulumuzun gezisi.

Tam ortada akar
Vistülümüz.
Evet öyle güzeldir ki ovalarımız bizim
Üzümdür
Çavdardır hep
Mısırdır
Buğdaydır biraz.

Polonyamızın
Ağzı
Patates.
Okula giderken
Okuldan döner dönmez işte
Ağzımız patates.



Rabatlı Çocuğa İyilik

Benzer Fas’ta dağlar
Birbirine küsen develere
İşte ilerler ayrı ayrı
O kocaman Atlas Denizine

Çocuğum dağlarımız birbirine küsmüş değil
Seni sevdiklerinden böyle yapmışlar
Açtıkları masmavi ovalarda
Oynamanı istemişler senin.