- A-Z
- KONU DİZİNİ
- Cogito
- Çizgi Roman
- Delta
- Doğan Kardeş
- Ansiklopedi
- Bilim
- Çocuk Çizgi Roman
- Deneme
- Destan
- Dünya Klasikleri
- Efsane
- Eğitim
- Etkinlik
- Gençlik
- Gezi
- Hikâye-Öykü
- İlkgençlik
- Klasik Dünya Masalları
- Masal
- Mitoloji
- Modern Dünya Klasikleri
- Okul Çağı
- Okul Öncesi
- Oyun
- Resimli Öykü
- Resimli Roman
- Resimli ve Sesli
- Roman
- Romandan Seçmeler
- Röportaj
- Seçme Denemeler
- Seçme Öyküler
- Seçme Parçalar
- Seçme Röportajlar
- Seçme Şiirler
- Seçme Yazılar
- Şiir
- Edebiyat
- Anı
- Anlatı
- Biyografi
- Deneme
- Derleme
- Eleştiri
- Gezi
- Günce
- İnceleme
- Libretto
- Mektup
- Mitoloji
- Modern Klasikler
- Otobiyografi
- Oyun
- Öykü
- Polisiye-Gerilim
- Roman
- Senaryo
- Söyleşi
- Yaşantı
- Yazılar
- Genel Kültür
- Halk Edebiyatı
- Masal
- Kâzım Taşkent Klasik Yapıtlar
- Koleksiyon Kitapları
- Lezzet Kitapları
- Özel Dizi
- Sanat
- Kare Sanat
- Sergi Kitapları
- Şiir
- Türk Şiir
- Tarih
- XXI. Yüzyıl Kitapları
- Sosyoloji - Sağlık
- TEKRAR BASIMLAR
- YENİ ÇIKANLAR
- ÇOK SATANLAR
Pabucum Dama Atıldı!
-
Kategori:
Doğan Kardeş / Resimli Öykü -
Yazar:
Tagrid en-Neccar -
Çeviren:
A. Sait Aykut -
Resimleyen:
Maya Fidavi -
Yaş Grubu:
8 - 10 yaş -
ISBN:
978-975-08-4276-4 -
Sayfa Sayısı:
60 -
Ölçü:
13.5 x 21 cm -
YKY'de İlk Baskı Tarihi:
Haziran 2018 -
Tekrar Baskı Sayısı / Tarihi:
2. Baskı / Mart 2022
Kitap Akrabalıkları
Neler oluyor böyle!
“Pabucum Dama Atıldı!” Arapçanın önde gelen çocuk edebiyatı yazarlarından Tagrid en-Naccar’dan hemen her çocuğun hayatını etkileyen bir hikâye...
Allûş evin küçük, el üstünde tutulan çocuğudur. Ağabeyi Ramiz’in ise gözbebeğidir. Ama bir gün olanlar olur! Ramiz kardeşiyle o kadar da ilgilenmemeye başlar.
Sürekli meşguldür. Hep “özel birisi”yle randevusu vardır. Allûş büyük bir paniğe kapılır. Neler olmaktadır böyle? Pabucu dama mı atılmıştır? Kimse artık onu eskisi gibi sevmemektedir sanki...
Allûş da boş duracak değildir…
Diyorlar ki ben üzüm salkımının son tanesiymişim, üzüm salkımına benzetilmek iyi bir şey mi bilemem. Hepsine surat asıp dedim ki: “Ben Allûş’um, insanım ben, bir tür meyve filan değilim!”
Ninem bana öyle güldü ki, gözlerinden yaşlar geldi, yumuşacık yanaklarından gözyaşları süzülüverdi. “Allûş, evladım, salkımın son tanesi demek, ailede en küçük olduğun anlamına geliyor. Anladın mı şimdi?” dedi.