Esrarengiz Bavullar

Bütün Krallıklardan Uzak

Onun eskiden bir peri kızı olduğunu kim tahmin edebilirdi?

Kulenin penceresinden, giysilerini yırtıp ip yaparak kaçmıştı. Periler surlardan aşağı böyle mi iner? Üstünde şimdi sadece uzun beyaz bir gömlek vardı, kaçtıktan sonra, ay ışığındaki bir çamaşır ipinden çaldığı. Geceleyin kumlarda koşuyordu. Önceki gün, bütün güçlerinden vazgeçmişti. Bütün öbür kızlara benziyordu şimdi. Yaşıtı kızlardan biraz daha şaşkın, biraz daha ateşli, biraz daha güzeldi.

Kumsal geniş ve beyazdı. Üstünde, ormanların karalığı, altında, denizin dalgaları, parçalanıp dağılan köpükler. Ve her yerde bu denizin sesi, gündüzden daha aydınlık ılıklığı gecenin.

Genç kız ıslak kumlarda koşuyordu. Ayakları batmıyordu kumlara, ama her sıçrayışta, bir su çemberi ve küçük yengeçler yayılıyordu. Bitip tükenmek üzereydi genç kız. Saatin kaç olduğunu bilmiyordu, geceyarısı her şeyin sona ereceğini biliyordu sadece.

Delikanlı ölecekti.

Daha dün, menzile daha çabuk varmak için, denizin köpükleri üstünden zahmetsizce kayabilir ya da ormanların üstünden uçabilirdi.

Bir gün önce bir periydi o.

Ama bu yüzden, bir gün önce, sevdiği kişinin kaderini paylaşamıyor, onunla yaşayıp onunla ölemiyordu. Dolayısıyla bütün sihirlerden arındı. En eski masallarda bile öylesine ender rastlanan bir vazgeçişti ki bu: Perilerin perilikten feragat etmesi.

Uzaklarda, ateş-geminin ışığı parlaklığını kaybetmişti. Onu karaya bağlayan, siyah kayalardan bir dalgakıranın ucunda, kızıl kızıl görünüyordu. Bakır kaplı bu geminin içinde, öbür krallıkların gemilerini, kayalıklara çarpıp parçalansınlar diye, buraya çekmek için koca koca ağaçlar yakılıyordu. Delikanlı azap çeksin diye işte buraya getirilmişti.

Bu kumluk alandan ateş-geminin kızıl gözüne kadar olan mesafe sonsuz gibi görünüyordu.

Genç kız şimdi, nefes nefese, su boyunca koşuyordu, kumsalın eğimiyle denizden gelen sıcak rüzgâr arasındaki bir koridora hapsolmuştu. Ayakları yaralanmış, soluğu kesilmiş, tenin ıstırabını keşfediyordu, bedenin güçsüzlüğünü, onca arzu ettiği insanlık durumunu keşfediyordu. Acı çekiyordu ama hiç pişmanlık duymuyordu.

Delikanlı gibi olmak istiyordu, onunla olmak istiyordu.

Çoktan geceyarısı olmuş muydu? Nasıl öğrenmeli bunu? Genç kız bakışlarını havaya kaldırdı, saati gökyüzünden anlamaya çalıştı, perilerin o efsanevi dakikliğinden kendinde eser kalmadığını görmüştü çoktan.

Genç kız ilk kayalara vardığında, ay denize daldı, kızın çalıntı gömleğinde fosfor gibi parlayan izler bıraktı sadece. Orada, dalgakıranın ucunda, ateşin ışığı daha kuvvetli görünüyordu ona. Gemi pek uzakta değildi artık. Taşlar ayakları altında yuvarlaklaşmaya, ısınmaya başlıyordu. Genç kız kayadan kayaya atlıyordu, kara çakıl yığını üstünde sıçrayan küçük beyaz bir yelken gibiydi, ateş-geminin parlaklığının cazibesine kapılmış. Kızdan önce açıktan geçen onca yelkenli için, bu ışık bir umut olmuştu. Genç kız da hazinesini, sığınağını, yaşamını burada bulmayı umuyordu. Ama bütün o gemiler gibi, yıkım oldu bulduğu.

• Göğe bakın, âşık bir Peri geçiyor