- A-Z
- KONU DİZİNİ
- Cogito
- Çizgi Roman
- Delta
- Doğan Kardeş
- Ansiklopedi
- Bilim
- Çocuk Çizgi Roman
- Deneme
- Destan
- Dünya Klasikleri
- Efsane
- Eğitim
- Etkinlik
- Gençlik
- Gezi
- Hikâye-Öykü
- İlkgençlik
- Klasik Dünya Masalları
- Masal
- Mitoloji
- Modern Dünya Klasikleri
- Okul Çağı
- Okul Öncesi
- Oyun
- Resimli Öykü
- Resimli Roman
- Resimli ve Sesli
- Roman
- Romandan Seçmeler
- Röportaj
- Seçme Denemeler
- Seçme Öyküler
- Seçme Parçalar
- Seçme Röportajlar
- Seçme Şiirler
- Seçme Yazılar
- Şiir
- Edebiyat
- Anı
- Anlatı
- Biyografi
- Deneme
- Derleme
- Eleştiri
- Gezi
- Günce
- İnceleme
- Libretto
- Mektup
- Mitoloji
- Modern Klasikler
- Otobiyografi
- Oyun
- Öykü
- Polisiye-Gerilim
- Roman
- Senaryo
- Söyleşi
- Yaşantı
- Yazılar
- Genel Kültür
- Halk Edebiyatı
- Masal
- Kâzım Taşkent Klasik Yapıtlar
- Koleksiyon Kitapları
- Lezzet Kitapları
- Özel Dizi
- Sanat
- Kare Sanat
- Sergi Kitapları
- Şiir
- Türk Şiir
- Tarih
- XXI. Yüzyıl Kitapları
- Sosyoloji - Sağlık
- TEKRAR BASIMLAR
- YENİ ÇIKANLAR
- ÇOK SATANLAR
Üvey İkiz
-
Kategori:
Şiir -
Yazar:
Mehmet Can Doğan -
ISBN:
978-975-08-2549-1 -
Sayfa Sayısı:
112 -
Ölçü:
16 x 16 cm -
YKY'de İlk Baskı Tarihi:
Mayıs 2013
Sana her geldiğimde ölüm hissiyle kurumuş ve ağacından ayrılmış
bir yaprak gibi
geri veriyorsun hayata beni
saçlarımdan ve gözlerimden öperek
ayrılığın oğulusun sen
ağacın toprakta gördüğüsün
seni ben ufalayamam
seni ben dağıtamam
ben sana hiç kıyamam
seni toprak çürütsün
ağacın toprakta gördüğüysem
bilirim dal ile toprak arasını da
BÖCEK RÜYA
Garip böcekler öldürdüm
kabuklu sert çıtırtılı bir ölüm
kötü bir rüya gördüm
sadece duygusu varmış kötülüğün
Ben birini çok severmişim de uzak düşermişim
düştüğüm uzağın içinde
adamlar tahta sandalyelere oturup
belki kahve belki cami önlerinde çay içerlermiş
yabancı olduğum hâlde tanırlarmış beni
sevdiğimi yani seni aradığımı bilirlermiş
adını bilmelerine rağmen
adını öğrenmek isterlermiş
ben unuturmuşum adını
beni bir kapıdan iterlermiş
kapı kapanırmış yalnız kalırmışım
otlar gibi harfler çıkarmış topraktan kanayarak
harfler sonumuzun ne olacağını söylermiş
senin adının harfleri sonumuzun harfleri
çıtırtı ile biri çıkar solarmış biri
çıkan her harfe su verirmişim
yine solarmış
Ne kötü kaderimiz varmış
ne kötü kaderimiz varmış
Yalnız çıtırtıyı koruyor bellek
ışık kötülüğü de çekiyor ne tuhaf
deyip uyudum
Uyuduklarımı hatırlamıyorum