Sesini Aramayan Şiir

PAYLAŞ
SATIN AL YORUM YAZ
Kitap Akrabalıkları

düşün su bile daha duyulur daha tınlamalı bir şey olmuş
her şey yeni her şeyde bir ağız
birbirimizin dilini sökmemize gerek yok artık
sırtımızdaki bu babil artığı dev kayayı
aklın en dik yokuşuna sürüp durmamıza gerek yok
çünkü anlamıyor musun
şiir kadar âdil bu curcunanın çocukları

SONSUZ ÖĞLEN


dilimin döndüğü bütün gecelerden bir şal diktim sana
bu şala sarınmazsın
çünkü çıkmazsın esnediğin ısındığın o sonsuz öğlenden
bunun için anlayamazsın
aslında neden bu kadar zor geceden şallar dikmek yerine
eğilip seni öpmek
bir ayın altında durup
sularla bir susup sularla bir konuşmak
neden bu kadar zor

bütün deliksiz bir günün ortasındasın sen
bütün aynalarla aranda hiç durmadan dönen
ateş rengi bir şemsiye var
bütün aynalarda bir karpuzun dışına çevrilmiş
dilim dilim dönen yansıması
daha tohumundayken kurumuş çekirdekleri
bir tanesi yetmez mi anlatmaya
kabuğuna sokulmuş bekleyen bembeyaz gecemi
onun da içine bakmazsın

neden bakasın ki içinden söküp attığına
şu sorunun gözlerine dikip gözlerini
hiç kırpmadan kırpıştırmadan kendini
neden bu kadar zor
neden bu kadar zor
neden bu kadar zor
hadi iki dudak düşün durduğu yerde çatlayan
çölde iki kum tanesi
dünyanın en uzun gecesini hatırlayan
ama esnediğin ısındığın o sonsuz öğlenden çıkmazsan

bunu düşünemezsin

* E-posta adresiniz hiç kimseyle paylaşılmayacaktır.