Kardeş Fırtınalar

Söz Cehennemi

Metin Altıok’un Dörtlükler ve Desenler’inde Yalnızlık ve Özlemler:

Elyazıları Yayıncılık’ın beşinci  kitabı Metin Altıok’un Dörtlükler  ve Desenler’i. Ülkemizde şiir  kitabı yayımlamak ne rizikolu bir iştir! Alıcısı olmayan ticari bir  kahramanlıktır şiir kitabı yayımlamak! Yine de kimi kahraman yayınevleri şiir  kitabı yayımlamayı göze alabiliyor: Ankara’da kurulan Elyazıları Yayıncılık da  bana göre böyle bir yayınevi. Yayınevi, aslında özgün bir baskı tekniğiyle  sunduğu şiir kitaplarıyla şiiri okurlara sevdirmeyi amaçlıyor. Şiiri seven  okuru dürtmeye pek gerek yok, sevmeyeni de ne denli dürtüklerseniz dürtükleyin  bir işe yaramıyor ya, neyse.

Özellikle küçük yayınevlerinin  yayımladıkları şiir kitapları gerçekten şiire yaraşan, özgün kitaplar oluyor. İspanyol  yayınevlerinin yayımladıkları sade kapaklı şiir kitapları, Demokratik  Almanya’da yayımlanan Poesialbum’lar her zaman ilgimi çekmiştir. Türkiye’de Yeditepe,  Varlık, Bilgi, Adam, Cem, Ada, Can gibi yayınevlerinin şiir kitapları şiir  okurunu sevindirecek özende ve düzeydedir. Öyle sanıyorum ki, dünyada eşine pek  rastlanmayan bir özveriyle gerçekleştirilen Elyazıları Yayıncılık’ın özenli,  albenili şiir kitapları okurdan yeterli ilgi görmedi. Suç ne kitapların özgünlüğünde,  ne bu ilginç yayınevinde, suç şiir okurunda!

Behçet Aysan’ın Seçme Şiirler’i,  Uğur Kaynar’ın Gizemya’sı, Özdemir İnce’nin Güneş  Saati, Arif Damar’ın Kedi Aklı ve  Metin Altıok’un Dörtlükler ve  Desenler’i... siyah kapaklara beyaz harflerle  ve yeşil mürekkepli kalemlerle yazılı elyazısı şiirlerle çıkıyor şiirseverlerin  karşısına bu ilginç yayınevi. Edebiyat tarihi açısından da ilginç birer belge  bu özgün yayınevinin kitapları. Kitaplar 550 tane basılıyor ve 500 tanesi dağıtıma  veriliyor, bu sayı da kısa bir sürede tükenmiyor; 60 milyonluk bu ülkede 500 şiir  kitabını tüketecek şiirsever yok demek ki!

Metin Altıok’un  Türkiye Yazıları yayınları arasında geçtiğimiz günlerde yayımlanan Gerçeğin Öteyakası’ndan sonra kendi özgün desenleriyle  birlikte yayımladığı Dörtlükler ve Desenler’ini severek, büyük tatlar devşirerek  okuyorum. Büyük kentlerden uzakta uzun yıllar yaşamak zorunda kalan Metin  Altıok, bu son kitabında yalnızlığını, özlemlerini ve tüm şiirsel birikimini  “Bir yaşam sürecinden kesitler” olarak sunuyor okura. Şair, “ben” demez hiç, eğer,  o, “ben” diyorsa, o okurdur, şairin kendi değildir. Metin Altıok, okuruyla kimi  duygularını paylaşan bir şairdir: Kimiyle “acı”yı, kimiyle “umudu” pay eder  aralarında. Söz cehenneminde yanıp kavrulan bir şairdir Metin Altıok; kendi,  külünden yeniden doğandır yanlış iliklenmiş gömleklerle dolaşanların “garip”  ülkesinde. O, “Ölüme küçük adıyla seslenmek için” ağıtlardan geçirmiştir sesini  yıllarca. “Yeni bir ses”i öyle kolayca edinmez elbette; sürgünlüklerle,  hapisliklerle yüklü “Bir buruk özgürlük” ortamında ve böylesi bir yaşamda şiir  üretmek kolay mıdır? Böylesi duygularla yüklü şairin gözleri nasıl derin ve  sıcak bakar insana “bu karanlık” günlerin “direniş ruhu”nda. Metin Altıok, tüm şiir  yaşamı boyunca Kendinin Avcısı olmuş ve kendine sonsuz “çileli bir yol” dokumuştur  gümüş aynalarda, acılar ormanında.

Metin Altıok, yazdığı gazellerle,  sonelerle, haiku benzeri kısa şiirlerle hiç abartmadan söylemek gerekirse son  yılların en güzel ve en önemli şiirlerini yazdı; bu, elbette, benim düşüncelerim.  Şu yargılar da benim: Metin Altıok’un şiirleri her zaman ses getirdi. Genç şairleri  etkileyen bir şair oldu o ve hiç susmadı, hep soluklu kaldı; hep yeniyi ve  acılarla yoğrulu duygularını dile getirmeye çalıştı şiirlerinde. Son kitabı Dörtlükler ve Desenler, onun özgün şiirinin bir uzantısı olarak duruyor önümüzde.

(Cumhuriyet Kitap, 17 Ocak 1991)