II. Dünya Savaşı Tarihi (2 cilt)

BİRİNCİ KISIM

Savaşın Ayak Sesleri

1 Nisan 1939’da dünya basını, Neville Chamberlain Kabinesi’nin Avrupa’daki barışı güvence altına almak için uyguladıkları tavizkâr ve yatıştırma politikalarını tamamen değiştirdiklerini ve Polonya’yı Almanya’dan gelebilecek tehdite karşı savunacağı haberini geçiyordu. Ancak, 1 Eylül’de Hitler Polonya’ya girdi. Hitler’e yaptıkları geri çekilme talepleri yerine getirilmeyince Fransa ve İngiltere iki gün sonra savaşa girdi. Böylece bir Avrupa savaşı olarak başlayan, tarihin kaydettiği en kanlı hesaplaşma çok geçmeden ikinci bir Dünya Savaşı’na dönüşecekti. Batılı Müttefikler savaşa iki amaç gözeterek girmişlerdi. Birincisi ve yakın vadede olanı Polonya’nın bağımsızlık ve bütünlüğünü korumak, ikincisi ve nihai olanı ise kendilerine yönelebilecek bir tehlikeyi ortadan kaldırmaktı. Sonuçta iki amacı da gerçekleştiremediler. Polonya’nın işgalini ve Almanya ile Rusya arasında paylaşmalarını önleyemedikleri gibi, hem altı yıl sonra kesin zaferle biten savaşın sonunda kendi saflarında çarpışan Polonya’ya karşı yükümlülüklerini yerine getirememişler, hem de Rusya’nın Polonya’yı egemenlikleri altına almasına razı olmak zorunda kalmışlardı. Hitler Almanya’sının yıkımı için harcanan çabalar, Avrupa’yı yeni ve daha büyük bir tehdit halinde ortaya çıkan Rusya karşısında Amerika Birleşik Devletleri’ne muhtaç hale getirmişti. Bunlar büyük umutlarla başlanılan, Rusya ve Amerika’nın var güçleriyle savaşa girmesiyle ve ancak büyük acı, zorluk ve mihnetle elde edilen zaferin altında yatan gerçeklerdi. Zafer her zaman barış demek olmuyordu.