MENÜ

Hayali Ölümler

PAYLAŞ
SATIN AL YORUM YAZ
Kitap Akrabalıkları

Müzikolog, psikanalist ve tam bir kitap tutkunu olan Michel Schneider, bu kitabında; Balzac’dan Flaubert’e, Kant’dan Zweig’a kadar 36 yazarın son anlarını ilginç ayrıntılarla birlikte zengin bir anlatıya dönüştürüyor. Hastalıklar, son sözler, mezar taşları; sözcükler, aykırılıklar, gerçek hayatlar ve hayali ölümler…

“22 Mart 1832 günü, Goethe dünyadan ayrılmaya başlar. Barbey d’Aurevilly’nin dediği gibi, canlı halinin mermerden bir yontusu haline gelecektir. Çok fazla zaman gerekmemiştir ona. Sabah dokuzda su ve şarap ister. Daha sonra da panjurları açmalarını söyler. Saat onda, efsanenin büyük ustalıkla güzelleştirmiş olduğu sözleri söyler: “Daha fazla ışık.” “Bazı romanlarda olduğu gibi –ama kendi romanlarında değil- Puşkin’in sonu yavaş yavaş gelmiştir. Ruhu teslim etmek ve özellikle eti, ruhla birlikte giden eti teslim etmek için zaman gerekir. Kendi kendisini uzaktan görür. Çoktan terk edilmiş küçük bir şey, şekilsiz bir yığın, kupkuru ve kapkara. Kan ağzına çıkar: “Nefesim kesiliyor, uyumak istiyorum. Storları indirin.” Saat ikiyi vurur. Puşkin uykuya dalar ve iki saat sonra uyanır: “Bu iyi. Hayat bitti. Bitmiş olan şey hayat. Nefes almakta zorluk çekiyorum... Bir şey eziyor beni.” Bunlar onun son sözleridir.”

* E-posta adresiniz hiç kimseyle paylaşılmayacaktır.
YAPI KREDİ KÜLTÜR SANAT YAYINCILIK © 2024 YAPI KREDİ KÜLTÜR SANAT YAYINCILIK.