Foklar Söyledi Ben Yazdım

Balık yoksa, ağlara bakarız
yine yoksa, aç kalırız.
Uzun uzun uzaklara bakarız.

* * *

Bütün yönleri denedim:
Balık yok.
Akıntıya bıraktım kendimi.

* * *

Denizler
siz değil
biz yaşadıkça
temiz kalır.

* * *


Yüzemediğim
balık yutamadığım günler
insan gördüğüm günlerdir.

* * *

Size kızamıyoruz.
Öfkemizi
denizkızları aldı.

* * *

“Oh!”
Bize haram ettiniz
böyle bir şeyi.

* * *

Deniz kırlangıcının sesi
kulağımızda küpe.

* * *

Kış geliyor
parçalıyor bulutlar Ayışığı’nı
ve mağaramızı.

* * *

Bebeğimiz ölüyor:
Yaz ortasında kış.

* * *

Yüzemiyorum
midem balık değil
deniz dolu.

* * *

Mağaramıza gelirken
benim gibi bir ihtiyarla karşılaştım.
Sevinçten uçacaktım.


* * *

Dalgaların sesi deliyor
bomboş midemi.

* * *

Kabus görerek uyandım.
Kaybolan yavrumuzun
yerine yatmışım.

* * *

Nehirdeki sisle
denizdeki sis farklı.
Denizinki daha tuzlu.

* * *

Martıların sesleriyle
mağaramız arasında
ne var?

* * *

Sizin çocuklarınız
denizde
taş sektirir.
Bizimkiler
gözyaşlarını.

* * *

Denizin
bizim duyduğumuz sesinde
yaz hüznü.

* * *

Kimdir
bizim
karaparçalarındaki
karşılığımız?
Şu son yıllarda
hergün düşünüyorum
bulamıyorum.



Kar yağarken
bütün dişi foklar
çekici.

* * *

Geçen gün
mezarlığınızı gördüm.
Ölüleriniz
neden yanyana?

* * *

Haklısınız.
Sizin toprağınız
bizim toprağımızdan
daha zengin.

* * *

“Şöyle bir bakayım” dedim
balık ağlarına.
Üstüm başım kan içinde kaldı.