Eşek Klanı

Eşek Klanı’nda yaşam olanca yoğunluğuyla sürüyordu. Kardeşi Nom, Tor Baba’ya balıkların nasıl tütsüleneceğini göstermişti. O da balıkları ve etleri tütsüleyip kışa hazırlıyordu.

Çevre klanlardan otuz genç katılmıştı onlara.

Klandan iki genç kız, her gün mutlaka balık avına çıkıyor ve çok sayıda balıkla geri dönüyordu. Balık avlama işinde epeyce ustalaşmışlardı. Delikanlılar her gün oklarını ve yaylarını kuşanıp avlanmaya gidiyorlardı; klanda kalan gençlerin görevi ise kış için odun toplamaktı. Nom onlara bu yörede kışın pek yumuşak geçtiğini, kar falan yağmadığını söylediyse de gençler her türlü olasılığa karşı hazırlıklı olmak istiyorlardı. Gereğinden çok odun toplamak kimseye zarar vermezdi; daha sonra da yakabilirlerdi artan odunları.

Bu arada yeni yakalanan eşeklerle, klandaki eşek sayısı altıya yükselmişti. Şin onları da başarıyla evcilleştirmişti. Ama hem onların beslenmeleri hem de kış için bol bol ot toplamak gerekiyordu. Toplanan otların çoğunu klan mağarasının yanındaki düzlüğe serip kurutuyordu Şin. Odun toplamaya gidenler yardımcı oluyordu ona bu konuda. Odunlarla birlikte her biri birkaç tutam ot da getiriyordu klana. Eşekleri toplanan odunları taşımak için kullanıyorlardı. Doğrusu eşeklerin büyük yardımları oluyordu odun toplamaya gidenlere. Kimi zaman vurulan yaban sığırlarını, geyikleri taşımak için de yararlanıyorlardı eşeklerden. Tor Baba, eşeklerin her biri için Lüsi’ye ördüğü gibi yük taşımalarını kolaylaştıracak sırtlıklar örmüştü sazlardan.

Eşekler odun toplama sırasında karınlarını yeterince doyuruyorlardı nasıl olsa. Esas kış için kuru ot gerekliydi onlara da.

Lüsi’nin yavrusu Şinpa hızla büyüyor, hoplayıp zıplamalarıyla herkesi güldürüyordu. Klanın neşe kaynağı olmuştu. Günler herhangi bir değişiklik olmadan geçip gidiyor, tüm klan kışa hazırlanıyordu.

Bir gün yaşamlarını değiştiren bir olay oldu: Orka avdan, bir parça geyik derisine sardığı boz renkli dişi bir kurt yavrusuyla geldi. Şin elbette hemen sahiplendi yavruyu.