Dünyanın İşaretleri

TERKEDİLMİŞ KIYI

                   İyi bakılırsa eğer
            her şey karaya oturmuş.
                        Petronius
Yelkenliler ve gülüşler,
sakalda altın gibi duran,
geçip gittiler, ağızdaki
pis bir nefes gibi,

kireci toza döndüren
bir gölge gibi duvardaki.
Dağılmaksızın kalır keder,
siyah baldan yapılma,

ışığa asılı, güzel kokusuyla,
kuş pisliği gibi nemli
ve sıcak tuğla basamaklara
yüklü kolay ölüm olarak.

Fal açan gemiciler
yalnızlar kendi içlerinde.
Tütün sızıyor aralık
gözkapaklarından içeriye.

Mavi perde geceye
fırlattıkları bıçaklar
çentikler açıyor sonsuzluğun
uyanık kalan sert rüzgârında.



J. S. İÇİN ŞİİR

Aralık peronunda, ilk saatte gece yarısından sonra
resmin buz kesmiş,
açık renkli palton, saçını örten eşarbın ve
vedada parıldayan bir yüzle!

Keşfediyorum yine seni ayrılık anında,
şefkat öncesi karanlık ve mutluluk özlemi,
kışın dondurucu havasında
sevgiden ötürü kısılmış bir sesle.

Keşfediyorum yine seni: varsın şimdi
benimle gitmek için bir başka:
adama, yakaları kalkık paltosuyla,
uzağa gidecek trenin penceresini indirip el sallayan.

Sen kalıyorsun geride, gri rüzgârın akıntısında,
geride, kucaklayış, öpüş ve teninin kokusuyla.
Karlı gecenin siyah-beyaz satranç tahtası
duruyor yüzünde; ve biliyorum
sende bana ait hiçbir şeyin olmadığını.



SES

Onun sesinin ardından gitti.
Akşam yükseldi su gibi
ve boğdu gözlerini.
Yine de gitti onun sesinin ardından.
Gece bir keten kuşunun derisi kadar hafifti.
Tarttı onu elinin ayasında
ve sesinin ardından gitti.
Ölü tüyler altında gömülü olduğunu
öğrendiğinde en sonunda,
konuştu parmakları
onunla bir kez daha
ve yarattı ötücü kuş yankısını
bir süre onu hatırlamak için,
kara çalıların üzerinden
geçen bir hayal gibi.



SOHBET

Başparmakla işaret parmağı arasında
tutuyorlar su bardaklarını sessizce.
Ara sıra
götürüyorlar ağızlarına,
sönerken sigaralarının
küçük ateşleri.
Söylenecek çok şeyleri var.
Masanın altındaki bacakların hareketleri
rahatsız bu yüzden.
Sinirle eşeliyorlar
ayakkabıyla yerleri.
Fakat masanın üstünde
bozulmuyor terbiye ve sessizlik.
İyi beceriyorlar
su bardaklarını
bir süre sonra havada
asılı bırakmayı.

Bu arada cümleler kuruyorlar,
yalnızca kalbin derinliklerinde
anlaşılabilir olan.



SICAK BİR GÜN

Nehirde kucaklaşıyor yansımaları
sevgililerin.
Gecenin omuzları
nemli süsen yapraklarından.
Denir ki: sıcak bir gün.
Ya da: rüzgâr kokusunun peşinde
lavanta çiçeklerinin
kadının peşinde bir erkek gibi.
Biri tutuyor sol elini
gözlerin önüne.
Öğle sonrası kefil
dünyanın dengesine.
Akşamları açılıyor
genç kızların bluzları
kendiliğinden.



BUGÜN HÂLÂ

Bugün gönül rahatlığıyla
gönderebilirim seni uykuya,
bir süre daha
Ay’ı seyrederken ben
caddede birkaç adamla.
Fırtına yaklaştığı için
yavaşça değişecek o
gözlerimizin önünde.

Duymazdan gelebilseydim keşke
uzaklarda
ilk ölüler için
kapışan köpekleri!
Havlamaları şimdiden kısık ve metalik,
seslerimizin aynen olacağı gibi,
yarın,
güneşte yanmış yüzler
pencerelerden sarkarken
ve suyun mavi heceleri
kırmızı harflere bölünürken.



BİR AŞKIN BAŞLANGICI

Önce gözbebekleri,
atropinle büyütülmüş gibi.

Kim düşer mavi kuyuya?
Kim örter gökyüzünü?
Kim söz eder bir diğerinin
yıkamadığı elden?

Sonra yakınlığı
dişlerin ve dilin.
Kehanette bulunmak kolaydır.
Hiçbir kuş arada
“Guguk” demez.

Gelen, düşünceden yoksundur.
Kim örter üstünü düşlerin?
Kim yazar küçük yazıyla:
Karadır omuzları gecenin.

Uzun bir süredir
Derin uyumamıştım bu kadar.
Zamanla öğrenilir yeniden:
Kurur kuyular.



BEYAZ

Beyaz. Parça parça bir masaörtüsü.
Sallıyor onu birisi: Beyaz eli
doğu rüzgârının.
Kar yağdığını söylüyor biri.
Parça parça hava
yavaştan
açıyor gözlerini soğuğa.

Kar güzeldir yazmak için.
Beyaz bir mektup boyunca
söz dinliyor zaman ve
elma ve buz gibi kokuyor
eriyene değin.



BİR ŞEY BİTİYOR

Koy bir masal kitabını
dizlerinin üstüne.

Neydi
su içinde bir atlı koşudan başka?
Kısadır gezi
mezardan mezara.

Geçmiş
bir peyzaj olarak kalır
çabucak uzaklaşan
kadınlarla.

Son gelir
kimsenin artık
görmek istemediği
resimleri karıştırırken.



MAYIS

Fizyolojik zaman.

Herkes
başka bir ağız
ve yeni parmaklar edinir.

Bir vücut bir vatandır.

Aşk dakikaları
doğayı tasvir etmenin:
yavru hayvanlar, otluklar ve
şeffaf giyinmiş kızlar.

Bir yüzün renkli sınırı.

Esperantosu
kuşların ziyaret ettiği havanın.

Atasözleri doğrulanır.

Serinliği hatırlayış:
bir demet beyaz kâğıt.



RENKLER

Uyurgezer renkler.

Yanak kırmızısı
hatırlıyor tuğla kırmızısını.

Bir ışık huzmesi
egzotik tasviri oluyor
ânın.

Ufuk mavisinin gizli aşkı
bir kızın damar rengine.

Yalnız bir adam
ayaklarının yanına
çiziktiriyor kendi gölgesini.

Her sarı biliyor
bir limonun hikâyesini.