12 Mart Günleri (1971-1974) Karşı-Günlük

PAYLAŞ
SATIN AL YORUM YAZ
Kitap Akrabalıkları

Bu notlar bir dönemin, bir yönetimin ve bir uygulamanın içyüzünü açıklamayı deniyor. Siyah, beyaz ve külrengi noktalarıyla birlikte, bir gerçek ve bir bütün olarak...
“Kapının dışarıdan kilitlenmesi garip bir duygu yaratıyor. Ellerimi ve burnumu demir parmaklıkların dışına uzatarak, açıklanması güç bir avunç ya da tat buluyorum.
Düzenli bir şekilde, gündüz geceye, gece gündüze dönüşmekte. Doğal ışık, yavaşça eriyor, azalıyor ve sonunda sönüyor. Böylece gün başlıyor.”

27 Temmuz

Salı.
Sabah. Aysel ile ilk görüşme. Pijamasızlık ve terliksizlikten dolayı gereksiz bir tartışma. Savcıya da o sinirlilik içinde gitmiş oldum.
Mahkemeler ve savcılar Askeri Veteriner Okulu’nda. Önce, kapısında makineli tüfekli iki erin beklediği bir odada kaldım.
Savcı, Baki Tuğ. Kumral, genç bir yüzbaşı. Otuz yaş dolayında görünüyor. Belki biraz daha yukarıda. Nedense ağzı genellikle açık duruyor.
Sorgu ifadesini yazdırışına zaman zaman karşı çıktım. Öyle ki, sorgunun ikinci bölümünde, daktiloya doğrudan ben cümle kurup yazdırıyordum. Bu arada, bir anlamda Yönetim Kurulu'nun öbür üyeleri adına da, İMO'nun bir kamu kuruluşu olduğunu, dolayısıyla özgür bırakılmamızı istedim.

Savcı sonucu belirli oyunu –kurallarına uygun biçimde, etkili ve heyecanlı bir örneğini sergileyerek– oynuyor. Aslında, Olimpos’ta, hakkımızda çoktan karar verilmiş durumda. Bu seziliyor. Yalnız ceza için uygun suç  aranıyor. Hepsi bu.


 

* E-posta adresiniz hiç kimseyle paylaşılmayacaktır.